وقتی در یک راهی قدم می گذاریم ، از راه اطمئنان داریم باید رفت ،رفت تا جایی که خودت باشی ، خدایت باشد ، هر چند در این دنیای ماشینی ، دنیای دلار ویورو، گاهی رفتن خطاست ولی باید رفت ، باید ثابت نمود که هنوز عشق نمرده است ، هنوز هستند کسانی که در راه عشق ومحبوب خود حاضرند جان فشانی کنند ، این معشوق کی باشد و چی مهم نیست ، مهم بودن محبوب است و جان نثارش کردن .
قدر لحظه ها را دانستن خود بیان گر حق است وقتی با یک دقت کافی به زندگی نگاه کردیم تفاوت نمی کند در چه سنی هستیم ، سن مهم نیست عقل این جا حکم می کند ولی حکمران نیست ،وقتی عاقلانه به زندگی نگاه کردیم چه عشقی بالاتر از عشق به خدا پیدا میشود ،خدا را که داشته باشیم همه چیز خواهیم داشت ف وقتی دیگران ومشکلات دیگران را مشکلات خودمان دانستیم همواره در راه حق قدم خواهیم زد،در راهی خواهیم رفت که رفت وبرگشتش تفاوتی نداشته باشد بلکه برای رفتن بیشتر اصرار داشته باشیم تا برگشتن ، عشق این روزا خیلی الکی شده خصوصا در این وبلاگ ها دقت کنیم خواهیم دید که اکثرا عاشقند ولی عشق را باخته اند ، در صورتی که اصلا از عشق چیزی نمی دانند .
اگر کسی از عشق چیزی بداند وبداند عشق یعنی چه که شکست نمی خورد ما هم هر چه می توانیم راهنمایی می کنیم ولی خیلی کم هستند که باور کنند راه ما درست است ، آخر خیلی ها عاشق میشوند که از لذت تن بر خوردار شوند این عشق نیست ،خیلی ها می خواهند هرچه گفتند همان باشد این هم عشق نیست ،عشق یک کلاس دیگری دارد ، آیا شما وقتی عاشق خدا هستید هرچه دلتان خواست به خدا می گویید اصلا این طور نیست ،عشق یک نوع محبت درونی است که خدا در دل انسان ها می گذارد که همدیگر را دوست داشته باشند ، به خاطر همین دوست داشتن ها دلشون برای هم بتپد به یاد هم باشند ووقتی یکی می رود آن دیگری هم رفته باشد.رفتن ها خیلی از مسائل را مطرح می کنند .
ببینید وقتی شما دل در گرو کسی دارد آن فرد براتون به قدری عزیز است که نمی خواهید حتی خاری بدستش برود این عشق است نماز یه نوع عشق است محبت یه نوع عشق است ، صداقت در زندگی یه نوع عشق است ، احترام دیگران را داشتن یه نوع عشق است ، این ها را نمی توانیم منکر شویم وقتی خیلی از چیز ها را نمی توانیم منکر شویم عشق است ، عاشقی وعشق ورزیدن زیاد سخت نیست به شرطی که خدایی باشد همین .
